الان که شد نوبتت
تو روی تاب نشستی
من شما را هُل میدم
آهسته دستی دستی
تو روی تاب گوش میدی
تا من یه شعر بخونم
نگران نباش قول میدم
پشت سرت بمونم
وقتی تو را هُل میدم
از پشت سر به جلو
هرچی از من دور بشی
بازم برمیگردی تو
تو زندگی زیاده
این رفت و برگشتن ها
این مهمه که آدم
رو تاب نمونه تنها!
خوبه که پشت سرت
یه پشتوانه باشه
که وقت برگشتنت
به احترامت پا شه
هر وقتی کم آوردی
تو را یه کم هُل بده
وقتی دلت گرفته
بهت دسته گل بده
زندگی مثل تابه
بالا و پایین داره
هم لحظه های شاد و
هم وقت غمگین داره
اما میاد یه روزی
رو تاب تنها می مونی
نه دستی که هل بده
نه دوست شعربخونی
اما بدون که حتی
وقتی نباشه کسی
تاب بازی تنها میشه
بدون دلواپسی
میشه آدم به جای
غمگین رو تاب نشستن
دست به زنجیر بگیره
کمر به همت بستن
با پای باز و بسته
حرکت بده به تابش
درسته یارت رفته
شاد باشی در غیابش
تا وقتی رو تاب هستی
زندگی بر مُراده
اما، خُب، هر سواری
یه روز میشه پیاده
شادی دنیا اینه
به نوبته آسیاب
وقتی وقتت تموم شد
نچسب دو دستی به تاب
پیاده شو تو از تاب
با عزت و احترام
بسپار به دوست بعدی
با لبخند و با سلام
خدای مهربونم
که تاب بهش زنجیره
هیچ وقت رها نمیشم
چون دستمو میگیره
ازش سپاسگزارم
که جاذبه آفرید
به همه ی بچه ها
این تاب بازی را بخشید
این شعر را پدر یا مادر، میتوانند هنگام تاب بازی با کودکان از روی موبایلشون بخوانند. شعر برای تاب بازی، سروده ای برای هل دهنده تاب، شعری برای پارک بازی کودکان، شعری برای بازی کودک، شعر برای بازی پدر با کودک، شعر برای بازی مادر با کودک، شعر برای تاب دادن نامزد، شعر برای تاب بازی پارک